Μπρόνγουεν Νοξ: «Προσέχουμε τις κόντρες...»

Η Μπρόνγουεν Νοξ μιλάει στον «ΓΑΥΡΟ» για το σημερινό παιχνίδι με την Κίνεφ Κίρισι, αλλά και για άλλα πολλά.

Αναλυτικά οι δηλώσεις της:

Ε: Ο Ολυμπιακός πάει να διεκδικήσει ένα τρόπαιο και παίζει απέναντι σε μία ομάδα η οποία κανονικά θα έπρεπε να διεκδικεί την Ευρωλίγκα την επόμενη εβδομάδα. Θεωρείς ότι είναι μία ομάδα που αν της δημιουργήσεις άγχος, αν την πιέσεις, μπορείς να της κάνεις τη ζημιά;

Α: Είναι σίγουρα μία ομάδα που δεν τη νοιάζει πού θα πάει το σκορ. Μπορεί να παίζει παιχνίδια τα οποία κρίνονται στα 18 και στα 20 γκολ και δεν τη νοιάζει πόσο απομένει στο παιχνίδι, πόσο χρόνο θέλει. Αυτό δεν είναι κακό για εμάς.

Ε: Σημαίνει ίσως ότι ο Ολυμπιακός πρέπει να επιλέξει τον αργό ρυθμό στο παιχνίδι του για να κόψει τη γρήγορη λειτουργία της Κίρισι;

Α: Δεν είναι απαραίτητο. Πρέπει να είμαστε έξυπνες στο παιχνίδι. Πρέπει να δημιουργούμε ευκαιρίες, να κάνουμε επιθέσεις που θα μας επιτρέπουν να βρισκόμαστε σε ευνοϊκή θέση χωρίς να ξεχνάμε την άμυνα. Το να χαλάσουμε τον ρυθμό της Κίρισι δεν σημαίνει ότι πρέπει να παίξουμε ένα παθητικό παιχνίδι. Πρέπει να παίξουμε ενεργητικά, αλλά διαφορετικά απ’ ό,τι το κάνει η Κίνεφ. Να μείνουμε συγκεντρωμένες στο παιχνίδι και να μην απογοητευτούμε σε καμία περίπτωση.

Ε: Ο Ολυμπιακός απογοητεύτηκε στο Σαμπαντέλ;

Α: Δεν ήταν απογοήτευση. Απλώς κάναμε πολλά λάθη και ίσως είχαμε έλλειψη συγκέντρωσης. Αυτό φάνηκε σε διάφορες περιπτώσεις. Εσπρωχναν την Μπάρμπαρα (σ.σ. Μπούικα) στην άμυνά τους και δεν υπήρχε καμία άλλη πολίστρια για να πηγαίνει και να απειλεί στα 2 μέτρα, άρα σουτάραμε βεβιασμένα από την περιφέρεια.

Ε: Αν σου έλεγαν να διαλέξεις ένα πράγμα που ο Ολυμπιακός θα έπρεπε να κάνει για να νικήσει την Κίνεφ Κίρισι, ποιο θα ήταν αυτό;

Α: Υπομονή.

Ε: Αν ο Ολυμπιακός πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός σε μόνο μία κατάσταση που δημιουργεί η Κίνεφ στο παιχνίδι της;

Α: Πρέπει να προσέξουμε τις κόντρες τους.

Ε: Ποια είναι η γνώμη σου για τον Χάρη Παυλίδη με βάση την εμπειρία σου;

Α: Είναι καλός προπονητής και έχει καλές ιδέες για την ομάδα.

Ε: Υπάρχει περίπτωση, εφόσον προκύψει θέμα, να μείνεις στον Ολυμπιακό την επόμενη χρονιά ως η μόνη ξένη του ή με τον ίδιο τρόπο που είσαι φέτος εδώ;

Α: Σίγουρα υπάρχει πιθανότητα, ωστόσο πρέπει να σκεφτώ κάποιους παράγοντες σημαντικούς πριν πάρω την απόφασή μου.

Ε: Πώς ήρθες στον Ολυμπιακό σε πρώτη φάση;

Α: Είχα κανονίσει μία χρονιά που θα έκανα διακοπές 11 εβδομάδων στην Ευρώπη και σκεφτόμουν πολύ σοβαρά να σταματήσω από την Εθνική Αυστραλίας για έναν χρόνο ώστε να συνδυάσω τις διακοπές με το διάβασμα για τη σχολή μου. Με την πρόταση του Ολυμπιακού θα μπορούσα να τα συνδυάσω όλα και ταυτοχρόνως να μείνω στην εθνική ομάδα.

Ε: Είχες να αντιμετωπίσεις αντιρρήσεις από τους ανθρώπους της Εθνικής Αυστραλίας;

Α: Οχι, καμία αντίρρηση, δεν είχαν κανένα πρόβλημα.

Ε: Τι σπουδάζεις;

Α: Κάνω μεταπτυχιακό στο κομμάτι της Δημόσιας Υγείας, στο πανεπιστήμιο τεχνολογίας του Κουίνσλαντ. Πριν είχα πάρει το πτυχίο μου στις βιομετρήσεις, στο πανεπιστήμιο του Γκρίφιθ.

Ε:Πόσα αδέλφια έχεις;

Α: Είμαστε πέντε παιδιά, είμαι η δεύτερη μεγαλύτερη. Η Κίρστι είναι 29, ο Τομ 25, ο Χάμις 23 και η Μέρεντιθ 20.

Ε: Α, ναι, πήγες προσφάτως στο Λονδίνο για επίσκεψη στη Μέρεντιθ.

Α: Ναι, ήταν οι συνθήκες τέτοιες, είχαμε άδεια και αφού είναι εδώ δίπλα είπα να πάω.

Ε: Εδώ δίπλα το Λονδίνο;

Α: Αν σκεφτείς ότι κάνω 24 ώρες για να φθάσω από την Αυστραλία στην Αθήνα.

Ε: Εκτός από τη θητεία σου στον Εθνικό, έχεις παίξει κάπου αλλού πλην της Εθνικής Αυστραλίας;

Α: Επαιξα στο κολέγιο του Χάρτγουϊκ, στη Νέα Υόρκη, το 2005 και το 2006. Δεν είναι ένα από τα πιο γνωστά κολέγια της Νέας Υόρκης, αλλά ήταν κάτι διαφορετικό από τα πράγματα που έκανα έως τότε. Το μόνο περίεργο ήταν ότι έπρεπε να μάθω να ζω με χιόνι στην περιοχή για ενάμιση χρόνο, κάτι που δεν είχε σχέση με το κλίμα στην Αυστραλία.

Ε: Τώρα που έφυγες από τον Πειραιά και δεν ξέρει κανείς αν και πότε θα επιστρέψεις, υπάρχει κάτι που θα σου λείψει;

Α: Οι άνθρωποι. Εχω κάνει κάποιους καλούς φίλους εδώ και θα μου λείψουν.

Ε: Εχεις κάποιο χόμπι, κάτι που κάνεις κατά τη διάρκεια της μέρας;

Α: Σε όλη τη διάρκεια της παραμονής μου στον Πειραιά είχα συγκεντρωθεί στις σπουδές μου. Μαζί με την ομάδα, δεν είχα πολύ χρόνο για να κάνω πράγματα. Οταν είμαι στο σπίτι, δουλεύω συνήθως ολική απασχόληση, έχω το διάβασμα και την Εθνική. Οταν προλαβαίνω, πάντως, πάω για καφέ.

Ε: Το Μπρόνγουεν σημαίνει κάτι;

Α: Δεν το ξέρω, αλλά αυτό που γνωρίζω είναι ότι πρόκειται για όνομα ουαλικής πρέλευσης.

ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΗΣ ΕΜΠΝΕΥΣΗΣ

Η Μπρόνγουεν Νοξ προέρχεται από μία χώρα με ασύλληπτη αθλητική παράδοση σχεδόν σε όλα τα σπορ. Από το τένις -η all around πολίστρια του Ολυμπιακού είχε παρακολουθήσει το μυθικό ματς του Λέιτον Χιούιτ με τον Νταβίντ Ναλμπάντιαν στον δεύτερο γύρο του Αυστραλιανού Οπεν το 2012 («φύγαμε στις 2 τα ξημερώματα από τη «Ροντ Λέιβερ Αρίνα», θυμήθηκε)- έως το πόλο, από το… short track στο παγοδρόμιο έως το μπάσκετ, οι Αυστραλοί έχουν το δικό τους τρόπο με την προσέγγιση στα σπορ και ένα πλήρως μαχητικό πνεύμα. «Νομίζω ότι είναι ίδιον του λαού μας αυτό», είπε η Αυστραλή πολίστρια.

Ε: Πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι με το πόλο;

Α: Στα 14 μου. Πριν έκανα κολύμβηση.

Ε: Είναι κάτι που γίνεται σε όλες τις περιπτώσεις των Αυστραλών που ξεκινούν στην πισίνα;

Α: Ναι, αυτός είναι ο τρόπος. Ολοι ξεκινάνε από κολύμβηση και είτε μένουν εκεί είτε πηγαίνουν στο πόλο.

Ε: Μαθαίνετε, επίσης, να παίζετε σε πολλές θέσεις; Εχει παρατηρηθεί ότι σχεδόν όλα τα κορίτσια της εθνικής σας ομάδας ξέρουν να παίζουν στα 2 μέτρα όλα, εκτός των άλλων.

Α: Πράγματι. Εκτός από λίγες παίκτριες, όλες οι άλλες μαθαίνουμε να παίζουμε στα 2 μέτρα. Στην Εθνική παίζουμε ρολόι, εναλλάσσοντας διαρκώς τις θέσεις μας. Αυτό βοηθάει το παιχνίδι μας.

Ε: Πέρυσι είχατε μία καλή χρονιά, με το ασημένιο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Βαρκελώνης.

Α: Για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω πώς έγινε αυτό. Είχαμε έρθει έβδομες στο World League. Και μετά όλα έγιναν σωστά, παίξαμε πολύ καλά στη Βαρκελώνη.

Ε: Στην κολύμβηση η κόντρα μεταξύ Αμερικανών και Αυστραλών κρατάει από το 1960 και έχει σε ορισμένες περιπτώσεις τρομερή ένταση. Ισχύει το ίδιο και στο πόλο Γυναικών;

Α: Ναι, ισχύει, αλλά δυστυχώς δεν τις έχουμε νικήσει σε κάποιο μεγάλο ματς μίας σημαντικής διοργάνωσης. Αυτό που είχαμε καταφέρει ήταν να τις νικήσουμε σε ένα παιχνίδι κατάταξης στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Σανγκάης, το 2011, αλλά σε ένα παιχνίδι που δεν είχε σημασία.

Ε: Τι σκέφτηκες όταν η Λόρεϊν (σ.σ. Τζάκσον, παίκτρια του μπάσκετ) μπήκε στο Ολυμπιακό Στάδιο του Λονδίνου με τη σημαία της Αυστραλίας στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων; Θα ήθελες να είσαι στη θέση της;

Α: Ποιος δεν θα ήθελε; Αλλά μόνο και μόνο η συμμετοχή είναι κάτι το απίστευτο.

Ε: Εσύ έχεις συμμετοχή σε δύο Ολυμπιακούς Αγώνες, με ισάριθμα μετάλλια (δύο χάλκινα). Είσαι νέα ακόμα, αλλά έχεις σκεφτεί πότε θα σταματήσεις να παίζεις πόλο;

Α: Μετά τους δεύτερους Ολυμπιακούς Αγώνες που έπαιξα, η κάθε χρονιά μου στην εθνική ομάδα είναι κάτι που πρέπει να σκέφτομαι. Κάθε χρονιά προϋποθέτει πολλά ταξίδια, αφοσίωση, χωρίς χρήματα. Παρ’ όλα αυτά όταν σταματήσω από την Εθνική (ελπίζω μετά το Ρίο, το 2016), θέλω να συνεχίσω να εμπλέκομαι με το παιχνίδι.

Ε: Είχες ποτέ καυγά μέσα στο νερό;

Α: Φυσικά, είμαι σίγουρη ότι οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν.

Ε: Σου δίνω την επιλογή να κάνεις ένα βίντεο που θα αποτελέσει αθλητική έμπνευση για όλους. Σου προτείνω τους ήρωες του αθλητισμού στην Αυστραλία: την Κάθι Φρίμαν, τον Ιαν Θορπ, τη Μάργκαρετ Κορτ, τον Ροντ Λέιβερ, τον Γκραντ Χάκετ, τον Λέιτον Χιούιτ, τον Τιμ Κέιχιλ, τον Στίβεν Μπράντμπερι, τον Γκραντ Χάκετ, τον Αντριου Γκέιζ, τη Λόρεϊν Τζάκσον, τον Μάικλ Κλιμ. Ποιον θα διάλεγες;

Α: Ολοι είναι σπουδαίοι αθλητές, θρύλοι του αθλητισμού και της Αυστραλίας. Αλλά νομίζω ότι θα διάλεγα τον Κίρεν Πέρκινς. Η νίκη του στα 1.500μ. στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντας το 1996 από την όγδοη διαδρομή είναι η πρώτη και ωραιότερη ανάμνηση που έχω από τον αθλητισμό.

Ε: Ποιος είναι ο αγαπημένος σου Αυστραλός ηθοποιός;

Α: Ο Χιου Τζάκμαν και η Μάργκοτ Ρόμπι.

Ε: Αν σε εκβίαζαν και απαιτούσαν να ζήσεις σε μία πόλη για πάντα, η οποία δεν λέγεται Κουίνσλαντ, ποια θα διάλεγες;

Α: Το Μπάνγκαλοου, μία πόλη στο βόρειο μέρος της Νέας Νότιας Ουαλίας.