Δεληγιάννης: «Τιμή να υπηρετήσω το μεγαλύτερο σύλλογο της χώρας»

Ο  Νίκος Δεληγιάννης πήρε την απόφαση να κρεμάσει το σκουφάκι του, αποχωρώντας από την ενεργό δράση και με προσωπική του δήλωση, ευχαρίστησε τους πάντες και πάνω απ’ όλα τον Ολυμπιακό.

Αναλυτικά η δήλωση του αρχηγού του Ολυμπιακού:

«Σήμερα είναι μια απ’ τις πιο ξεχωριστές μέρες της ζωής μου. Πήρα την μεγάλη απόφαση να σταματήσω την αθλητική μου καριέρα στο σύλλογο που αγάπησα (όχι από μικρό παιδί!)

Το ταξίδι μου τελειώνει εδώ και, ειλικρινά δεν μπορούσα να φανταστώ, όταν ξεκινούσα στον ΑΝΟ ΓΛΥΦΑΔΑΣ πριν 25 χρόνια, ότι θα ‘ναι τόσο μακρύ και γεμάτο!

Δεν θα μπορούσε, όμως, να πραγματοποιηθεί αν δεν υπήρχαν δύο άνθρωποι: ο Πατέρας μου και ο Nicola Stamenic. Τους οφείλω τα πάντα στη κυριολεξία.

Στο ταξίδι γνώρισα πολλούς αξιόλογους ανθρώπους, αλλά και ανθρώπους λιγότερο αξιόλογους, που όμως και οι δύο με έκαναν καλύτερο άνθρωπο.

Οφείλω την μέγιστη ευγνωμοσύνη στους προπονητές μου, στις μικρές Εθνικές (τζαφόλιας, Πατλάκας, Κουγεβετόπουλος), στην Εθνική Ανδρών όπως τον κ. Γιάννη Γιαννούρη που με κάλεσε πρώτη φορά στους Άνδρες, τους Κούλη Ιωσηφίδη, Sandro Campagna, Dagan Adric, τους προπονητές μου στη Γλυφάδα Silic, Κούμη, Γιαννόπουλο, όπως και στον Ολυμπιακό, τους Kasas, Djuho, Πάτερο και Βλάχο.

Επισης, ιδιαιτερη μνεια οφειλω στον κ. Λεωνιδα Θεοδωρακακη που με εφερε στον Ολυμπιακο, στον κ. Μιχαλη Κουντουρη που επαιξε καθοριστικο ρολο το 2005 για να συνεχισω στο συλλογο.

Οφειλω να ευχαριστησω ολους οσους συνεργαστηκαμε όπως διαιτητες, παραγοντες, αντιπαλους, δημοσιογραφους...

Οφειλω επισης στον σπουδαιοτερο τερματοφυλακα που εβγαλε ποτε η ελληνικη υδατοσφαιριση, τον Μακη Βολτυρακη γιατι αποτελεσε για μενα εμπνευση οταν ημουν μικροτερος, ινδαλμα ως ενα σημειο αργοτερα αλλα και ο ανθρωπος που με υποδεχθηκε πρωτος στο νερο στον Ολυμπιακο προσφεροντας μου απλοχερα καθοδηγηση και συμβουλες.

Μα πανω απ ολους θελω να πω ευχαριστω στους συμπαικτες μου σε ολο το ταξιδι γιατι μ αυτους πλαι πλαι κατεφερα ο,τι καλυτερο μπορουσα!

Σιγουρα οφειλω μια συγνωμη σε καποιους που πληγωσα, απογοητευσα, προσεβαλα αθελα μου η αδικησα...ειμαι απ’  τους ελαχιστους στο χωρο(!!!) που κανουν λαθη,ομως ας μου αναγνωρισετε την ικανοτητα να τα αναγνωριζω, να τα παραδεχομαι και να τα διορθωνω αν μπορω...

Ειχα την υψιστη τιμη να υπηρετησω το μεγαλυτερο συλλογο της χωρας κερδιζοντας περισσοτερα απ οσα εδωσα,αγωνιζομενος παντα με παθος και αγωνιστικοτητα αναλογη μ εκεινη που πρεσβευει ο Συλλογος...Ο Ο λυμπιακος θα ειναι παντα για εμενα το μεγαλυτερο κομματι της αθλητικης μου καριερας, το λιμανι που μου διδαξε πολλα, ο θρυλος που με εκανε κομματι της ιστοριας του,η ομαδα που πηγαμε μαζι στις πιο ψηλες κορυφες. Νομιζω πως δεν θα μπορουσα να ζητησω περισσοτερα απ αυτα που εζησα τοσα χρονια στον Πειραια, με τους τοσους ξεχωριστους ανθρωπους που με αγκαλιασαν εκει απ την πρωτη μερα.

Με τιμη

Νικος Δεληγιαννης».