Μυλωνάκης: «Ένα σκαλοπάτι πάνω από όλους»

Στην ανωτερότητα του Ολυμπιακού στάθηκε ο Μανώλης Μυλωνάκης. Ο Χανιώτης περιφερειακός του Θρύλου, ο οποίος αναδείχθηκε πολυτιμότερος παίκτης του Final 4 του Κυπέλλου Ελλάδας που έγινε στο Καρπενήσι, μίλησε στον «ΓΑΥΡΟ» και αναφέρθηκε σε πολλά ζητήματα.

Μίλησε για το ότι ο Ολυμπιακός απέδειξε πως δικαίως ήταν το φαβορί για το Κύπελλο, ενώ τόνισε πως ο Θρύλος είναι ένα σκαλοπάτι πάνω από κάθε ομάδα και πως φοβάται μόνο τον κακό του εαυτό.

Αναλυτικά η συνέντευξη του Μανώλη Μυλωνάκη:

-Μανώλη, έχεις συμμετάσχει σε πολλά Final 4 Κυπέλλου, αλλά αυτή ήταν η πρώτη φορά που ψηφίστηκες MVP. Πόσο σημαντική είναι για εσένα η ατομική διάκριση;

«Δεν είναι αυτοσκοπός ή στις σκέψεις μου, όταν παίζω σε Final 4, να διακριθώ. Είναι ομαδικό το σπορ και διακρίνεσαι μέσα από την ομάδα. Οι συμπαίκτες μου έκαναν πολύ καλή δουλειά και ήρθε το αποτέλεσμα. Δεν μπορώ να πω ότι το είχα στο μυαλό μου, ίσως να το χάρηκαν περισσότερο κάποιοι δικοί μου, παρά εγώ. Το σημαντικό είναι ότι πήραμε το Κύπελλο, που ήταν από τους στόχους μας και προχωράμε. Σίγουρα είναι τιμητικό βραβείο, δεν θέλω να το παίξω «δήθεν». Δίνει χαρά, για όλες τις προσπάθειες, αλλά μέχρι εκεί. Δεν θέλει παραπάνω έκταση. Ο απώτερος στόχος είναι να κερδίσει η ομάδα».

-Ξέρεις πόσα Κύπελλα έχεις κατακτήσει;

«Δεν τα μετράω, ειλικρινά. Με τον Ολυμπιακό πριν τρία χρόνια είχα τρία Κύπελλα, ένα με τον Εθνικό και ένα με τη Βουλιαγμένη. Αρα, μάλλον έχω έξι (γέλια)».

-Δεν πρέπει να είστε πολλοί που έχετε τίτλους με τρεις διαφορετικές ομάδες. 

«Είναι και ο τιμ μάνατζέρ μας, ο Δημήτρης Μάζης. Το ξέρω, γιατί το είχα διαβάσει στις εφημερίδες (γέλια). Είναι πιο πολύ δημοσιογραφικό το στατιστικό».

-Δείχνει, όμως και μία διάρκεια…

«Δεν θα διαφωνήσω, δείχνει διάρκεια, αλλά ήμουν τυχερός, γιατί και οι τρεις ομάδες ήταν δυνατές. Στον Ολυμπιακό, στη φιλοσοφία του, δεν αρμόζει να μη θέλει τα πρωτεία. Αλλά και Εθνικός και η Βουλιαγμένη είχαν ανταγωνιστικές ομάδες».

-Μιας και ο λόγος περί διάρκειας, ο αρχηγός του Ολυμπιακού, Νίκος Δεληγιάννης, είναι πλέον ο ρέκορντμαν του θεσμού, με 12 Κύπελλα.

«Για τον Νίκο δεν έχω να πω κάτι, τα δείχνει όλα η πορεία του. Ο,τι και να πω, είναι περιττό. Να του ευχηθώ, άντε και με το πρωτάθλημα στο τέλος του χρόνου».

-Στο τέλος του χρόνου είπες ή και… του χρόνου; Είναι το ερώτημα των ημερών, εξάλλου, αν θα σταματήσει το καλοκαίρι ή αν θα συνεχίσει.

«Νομίζω ότι είναι πιο πολύ στο μυαλό του. Αν έχει θέληση και δυνάμεις για να συνεχίσει. Δεν ξέρω τι σκέφτεται, όλα θα κριθούν από τον ίδιο και τη διοίκηση. Ισως να μην έχει πάρει και ο ίδιος τις αποφάσεις του ακόμα. Πιο πολύ θα παίξει ρόλο αν έχει το ψυχικό σθένος να συνεχίσει τις προπονήσεις σε αυτό το επίπεδο. Γιατί, να ξέρετε, τον Σεπτέμβριο δεν είναι όλα ρόδινα προκειμένου να έρχονται τώρα τα αποτέλεσμα. Η κόπωση παίζει πολύ μεγάλο ρόλο».

-Ας επανέλθουμε στα δικά σου. Η αποτίμησή σου για αυτό το Final 4;

«Οταν από την αρχή της χρονιάς όλοι οι αντίπαλοι και όλη η Ελλάδα σε χρίζουν φαβορί, πρέπει να το αποδείξεις. Νομίζω ότι το κάναμε. Είχαμε καλή απόδοση και εναντίον του ΠΑΟΚ και εναντίον του Παναθηναϊκού και πιστεύω πως ανταμείψαμε τους θεατές που ήρθαν και δημιούργησαν πολύ καλό κλίμα. Στον τελικό η πισίνα ήταν γεμάτη. Είναι πολύ ωραίο σαν αθλητής να βλέπεις κερκίδα με παλμό, να έχεις και δικούς σου φιλάθλους και του αντίπαλου, χωρίς να σημειώνεται το παραμικρό. Ηταν πολύ όμορφο συναίσθημα, που δεν το έχουμε συνηθίσει».

-Είναι πιο γλυκός ο τίτλος απέναντι στον «αιώνιο» αντίπαλο;

«Κάθε τίτλος έχει τη γλύκα του. Οταν ένα παιχνίδι είναι ντέρμπι μέχρι το τελευταίο λεπτό, σου μένει πιο πολύ στο μυαλό. Οταν παίρνεις το Κύπελλο με γκολ στα τελευταία δευτερόλεπτα, έχει άλλο σασπένς. Για παράδειγμα, στη Σύρο είχαμε κερδίσει στην παράταση τον Πανιώνιο, υπήρχε αγωνία μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Ο τελικός στο Καρπενήσι ήταν εξαιρετικά δύσκολο να χαθεί. Αλλά και αυτό το Κύπελλο, με τις δύο δημοφιλέστερες ομάδες στην Ελλάδα, έχει άλλη αίγλη. Με τόσο κόσμο, ένας τέτοιος τελικός είναι χαρά για κάθε αθλητή, μία γιορτή που θα τη θυμάται. Πιστεύω ότι ο κόσμος ευχαριστήθηκε το παιχνίδι. Ενας τελικός, εξάλλου, είναι ένας τελικός, κρίνει τίτλο».

-Δόθηκαν, πάντως, συνολικά 25 αποβολές. Σαν νούμερο, φαντάζει μεγάλο.

«Υπάρχουν τέτοια παιχνίδια, επειδή είναι μεγάλο το πάθος και γίνονται σκληρά μαρκαρίσματα. Εχουν υπάρξει τελικοί και σε διεθνές επίπεδο που όλα κρίνονται στον παραπάνω-λιγότερο. Ισως 25 αποβολές να είναι πολλές. Αλλά δεν μου αρέσει να μιλάω για τη διαιτησία, το αποφεύγω από μικρός. Δεν αλλάζει και κάτι. Τη δεδομένη στιγμή, ό,τι έχει γίνει, έχει γίνει. Και οι διαιτητές είναι άνθρωποι και σίγουρα κάποιοι θα είναι παραπονεμένοι. Αν το σκορ είχε πάρει μεγαλύτερη έκταση, δεν θα άλλαζε κάτι. Το σημαντικό είναι η κατάκτηση του τροπαίου και, μάλιστα, με μία πολύ καλή εμφάνιση».

-«Κόπηκε» και η κάμερα κάτω από το νερό και δεν βλέπουμε τι μάχες γίνονται!

«Πραγματικά, υπάρχουν πολύ δυνατές μάχες, όχι οπωσδήποτε αντιαθλητικές. Εντάξει, κάποιες φορές, λόγω πάθους, ίσως να είναι και αντιαθλητικές, αλλά τις περισσότερες φορές είναι απλά δυνατές. Τις προηγούμενες χρονιές, όταν ήταν τελικοί με Ολυμπιακό, με Εθνικό, με Πανιώνιο, με Βουλιαγμένη, γίνονταν τρομερές μάχες, αλλά μετά, στην Εθνική, ήμασταν όλοι μαζί. Μετά τα 32 λεπτά του αγώνα όλα ξεχνιούνται. Με την αφορμή που μου δίνεις με την κάμερα, θα ήθελα να επισημάνω ότι είναι πολύ σημαντικό για το άθλημά μας που η Nova φέτος όχι μόνο προβάλλει τους αγώνες, αλλά έχει και εβδομαδιαία εκπομπή. Κάνει καλό για να έρθει κοντά σε περισσότερο κόσμο».

-Σειρά παίρνει το πρωτάθλημα, όπου ο Ολυμπιακός παραμένει το ακλόνητο φαβορί. Τι είναι πιο δύσκολο, το πρωτάθλημα ή το Κύπελλο; 

«Καταρχάς, εμείς φοβόμαστε μόνο το κακό μας πρόσωπο. Δεν θέλω να μειώσω καμία ομάδα, αλλά όλοι ξέρουν ότι ο Ολυμπιακός είναι ένα σκαλοπάτι πάνω από όλους. Πιο δύσκολο είναι το Κύπελλο, υπό την έννοια ότι είναι ένας αγώνας νοκ άουτ. Θέλουμε να συνεχίσουμε να δείχνουμε το καλό πρόσωπο του τελευταίου διαστήματος, να πραγματοποιήσουμε καλές εμφανίσεις και ευελπιστούμε να πάρουμε και αυτόν τον τίτλο».

-Ποιον θεωρείς πιθανότερο αντίπαλό σας στα ημιτελικά των πλέι οφ;

«Οι πιθανότητες είναι περισσότερο με τη Βουλιαγμένη, λόγω του επαγγελματικού προσανατολισμού που έχει σαν ομάδα. Αλλά και ο Υδραϊκός έχει δείξει ότι είναι σκληρή ομάδα, οπότε, αναμένουμε».

-Η πρόβλεψή σου για το άλλο ζευγάρι των προημιτελικών, ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον ΠΑΟΚ;

«Θα είναι αμφίρροπο. Ο ΠΑΟΚ στην έδρα του είναι πολύ δυνατός, αλλά στα εκτός έδρας έχει δείξει ότι χάνει κάτι. Δεν μπορείς σε τέτοια παιχνίδια να προβλέψεις ποιος θα είναι ο νικητής, θα είναι «κλειστά». Εξάλλου, στα πλέι οφ άλλες ομάδες εμφανίζονται πολύ καλύτερες και άλλες μπορεί να βρίσκονται στο ντεφορμάρισμά τους».

-Το καλοκαίρι επέστρεψες στον Ολυμπιακό με στόχο την πρόκριση στο Final 6 του Champions League, αλλά η προσπάθεια δεν ευοδώθηκε. 

«Πράγματι… Η διοίκηση του Ολυμπιακού έχει κάνει σημαντικά βήματα για τον μεγάλο στόχο, την είσοδο στο Final 6. Η αλήθεια είναι ότι μετά την κλήρωση γνωρίζαμε πως έπρεπε να παλέψουμε για δύο θέσεις, αφού η Μπαρτσελονέτα θα περνούσε απευθείας. Είχαμε κάποια ατυχή αποτελέσματα, όμως προσπαθήσαμε να διεκδικήσουμε και την τελευταία πιθανότητα για τους «6». Δείξαμε καλύτερο πρόσωπο, πήραμε νίκες, αλλά δεν κρινόταν μόνο από εμάς η πρόκριση. Ο Ολυμπιακός είναι σε σωστό δρόμο και ευελπιστώ τον επόμενο χρόνο να παραμείνει δυνατός και να δυναμώσει κι άλλο. Εξάλλου, φέτος διαθέτει δύο ξένους πολύ καλούς, από Ελληνες έχει μαζέψει σχεδόν ό,τι καλύτερο υπάρχει. Αξιοποιώντας τις εμπειρίες, θα εμφανιστούμε καλύτεροι».

-Για κάποιον που έζησε τις δύσκολες στιγμές και τώρα, μόλις τρία χρόνια αργότερα, βιώνει την άνοιξη του Ερασιτέχνη, πρέπει να είναι εντυπωσιακό το κοντράστ.

«Νομίζω ότι αυτό που συνέβη σε 3 χρόνια είναι πολύ δύσκολο κομμάτι για ένα σύλλογο. Η συγκεκριμένη διοίκηση έχει δείξει ότι είναι αξιόπιστη και φερέγγυα. Αυτά τα δύο επίθετα καλύπτουν επ’ ακριβώς αυτό που θέλω να πω. Εχει καλύψει ένα χρέος που παρέλαβε από την προηγούμενη διοίκηση και έχει κρατήσει τα τμήματά του Ερασιτέχνη σε πολύ υψηλό επίπεδο. Ευελπιστώ να συνεχίσει να πορεύεται έτσι ακριβώς».

-Η προσπάθεια της διοίκησης απέφερε τον ευρωπαϊκό τίτλο στις Γυναίκες, την Ευρωλίγκα του πόλο. Υπάρχει, σε κάποιο βαθμό, καλώς εννοούμενη «ζήλια», να πετύχετε κι εσείς μία ευρωπαϊκή διάκριση;

«Σίγουρα ένας ευρωπαϊκός τίτλος είναι πολύ σημαντικός για τον σύλλογο και διαφημίζει ακόμα περισσότερο το άθλημά μας. Είναι διαφορετικό, όμως. Ξέρουμε ότι στο ανδρικό είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα. Υπάρχουν δυνατές ομάδες, από πολλές χώρες, δίνεις μάχη σε κάθε παιχνίδι, αλλά δεν σταματάμε την προσπάθεια. Δίνει χαρά που βρισκόμαστε στον ίδιο σύλλογο και μία από τις ομάδες μας κατακτά την Ευρωλίγκα. Ακόμα και με την καλή έννοια, δεν ζηλεύω».

-Στον φετινό όμιλο, ο Ολυμπιακός έδωσε την εντύπωση ότι έκανε καθυστερημένη «εκκίνηση» στη διοργάνωση.

«Η αλήθεια είναι πως από τα πρώτα τέσσερα παιχνίδια, τα τρία ήταν εκτός έδρας. Ημασταν πολύ κοντά και με την Μπρέσια και με την Εγκερ και θα μπορούσαμε να έχουμε νικήσει, αλλά αυτό που κόστισε ήταν το στραβοπάτημα με την Μπαρτσελονέτα. Ξεκίνησε πολύ στραβά το παιχνίδι. Είναι πολύ δύσκολο να κυνηγάς όταν είσαι πίσω με 4-5 γκολ, πόσο μάλλον την πρωταθλήτρια Ευρώπης. Στο Παπαστράτειο, εκείνο ήταν το πιο κακό αποτέλεσμα που φέραμε στον όμιλο. Σε μεγάλο βαθμό εκεί κρίθηκε η πρόκριση. Οταν υπάρχουν συνεχόμενα παιχνίδια σε όμιλο, καθένα είναι τελικός. Θέλεις συγκομιδή και νίκη, αλλά τα πιο σημαντικά είναι τα ματς στην έδρα σου. Στη συνέχεια, κάναμε καλή πορεία, νικήσαμε τη Ραντνίτσκι στο Κραγκούγεβατς, όπου, εκτός της Προ Ρέκο, δεν πέρασε καμία άλλη ομάδα. Αλλά αυτό που μας στοίχισε ήταν το παιχνίδι εδώ με τους Ισπανούς».

-Ποια ήταν η πιο δυνατή ομάδα που αντιμετωπίσατε; Φαντάζομαι η Προ Ρέκο.

«Πιο δυνατή ομάδα, λόγω σωματότυπου και παικτών, είναι όντως η Ρέκο. Εχει ευχέρεια να διαθέτει 13 πολύ καλούς παίκτες που κρατάνε το ασφυκτικό πρέσινγκ σε όλο το ματς. Στον Πειραιά, για τρία οκτάλεπτα ήμασταν μπροστά, αλλά η διάρκεια στον ρυθμό τους και το πρέσινγκ μάς έκαναν να χάσουμε. Κρίθηκε, όχι στο ταλέντο, αλλά στις στιγμές αδράνειας, στις οποίες, ουσιαστικά, μας υποχρέωσαν. Είναι ομάδα που μετά τον αγώνα νιώθεις την κούραση στο κορμί σου, τα έχεις δώσει όλα».

-Πιστεύεις ότι θα πάρει το Champions League;

«Δεν ξέρω 100%. Το ρόστερ της έχει βάθος και μπορεί να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες. Είναι ισχυρή ομάδα, αλλά στο Final 6 παίζει ρόλο και ποια ομάδα θα είναι σε φορμάρισμα».

-Τουλάχιστον του χρόνου δεν έχει πια Βαρκελώνη, αλλά Βουδαπέστη.

«Για εκεί θα γίνει η νέα προσπάθεια. Υπάρχουν πολύ αξιόλογες και δυνατές ομάδες στην Ευρώπη και για τα ελληνικά δεδομένα είναι πολύ ευχάριστο που ο Ολυμπιακός προσπαθεί να μπει στις 6 καλύτερες. Ευελπιστώ να επιτευχθεί αυτός ο στόχος».

-Η σεζόν φέτος ξεκίνησε με τις αναταραχές στην Εθνική ομάδα. Τα πράγματα βρήκαν τον δρόμο τους;

«Είναι ένα μεγάλο κομμάτι αυτό της Εθνικής και πραγματικά πέρασε πολλές αναταραχές. Αυτή τη στιγμή έχουμε το Παγκόσμιο στο Καζάν και το Προολυμπιακό, που δίνουν προκρίσεις για το μέλλον. Αυτό που θα ήθελα να πω -και με την εμπειρία μου και σαν Μανώλης, από τη δική μου οπτική γωνία-, είναι πως η Εθνική πρέπει να είναι η καλύτερη δυνατή ομάδα, με τους καλύτερους παίκτες. Σίγουρα δεν είναι δική μου αρμοδιότητα να πω τι και πώς, αλλά για το καλό της ομάδας πρέπει να βρεθεί λύση και να παίζουν οι καλύτεροι».

-Κατά τη γνώμη σου, δεν παίζουν οι καλύτεροι;

«Υπάρχει ένα θέμα, δεν θέλω να δώσω έκταση. Σε μεγάλο βαθμό πιστεύω ότι παίζουν, αλλά δεν είναι όπως πριν η Εθνική. Ευελπιστώ να υπάρξει μία λύση για το καλό της ομάδας».

-Υποθέτω ότι εννοείς τον Χρήστο Αφρουδάκη.

«Ναι. Με τον Χρήστο σίγουρα είμαστε φίλοι, ξέρουν όλοι τι σχέση έχουμε, αλλά μιλάω αποκλειστικά για το καλό της Εθνικής, χωρίς να εμπλέκονται τα φιλικά αισθήματα. Σε αγωνιστικό επίπεδο, πιστεύω ότι πρέπει να επιστρέψει».

-Περί φιλίας, συνέχεια. Με ποιους έχεις «κολλήσει» περισσότερο στον Ολυμπιακό;

«Γνωρίζω τα περισσότερα παιδιά από την Εθνική, αλλά σίγουρα υπάρχει μία παραπάνω συμπάθεια στον Βλαχόπουλο και τον Ποντικέα. Κάνουμε και παρέα, εξάλλου. Αλλά με όλα τα παιδιά, μετά την προπόνηση, πάμε για καφέ, όλη η ομάδα μαζί, για να χαλαρώσουμε. Η παρέα είναι ομαδική και το κλίμα είναι πολύ καλό στον Ολυμπιακό».

-Ως «νέος» γι’ αυτή τη σεζόν, με τον προπονητή, Θοδωρή Βλάχο, έχετε βρει τους κώδικες επικοινωνίας;

«Σίγουρα όλοι καταλαβαίνουμε τι ζητάει ο προπονητής μας και ευελπιστώ να τα βγάζουμε και στο νερό».

Ο ΔΥΣΚΟΛΟΤΕΡΟΣ

Ο Μανώλης Μυλωνάκης παίζει στο υψηλότερο επίπεδο εδώ και χρόνια και έχει αντιμετωπίσει κάθε λογής παίκτη. Ο πιο δύσκολος κατά αυτόν; «Υπάρχουν πολλοί αθλητές, κορυφαίου επιπέδου εκεί που μαρκάρω. Κάποιοι υπερτερούν σε δύναμη, σε ταχύτητα, κάποιοι έχουν ξεχωριστό ταλέντο. Υπάρχει ο Βάργκα, που έχει τρομερό μπάσιμο, δεν διανοείσαι να χαλαρώσεις. Ο Σέρβος, ο Πρλαΐνοβιτς, έχει φοβερή προσποίηση και δύναμη στο παιχνίδι του. Ο Ιβοβιτς, ο αμυντικός, είναι δυνατός, ταχύτατος, έχει διάρκεια, παίζει στο «2», στο «4». Είναι πολύ δύσκολος αντίπαλος».